Gezin Thee Drinken

Nieuw leven als ’rustige zuster’

Marsail Alshiple Azzam volgt zorgopleiding

De ’rustige zuster’ noemt ze zichzelf. Marsail Alshiple Azzam is een van de nieuwkomers die op initiatief van WerkSaam in drie jaar tijd wordt opgeleid tot zorgmedewerker. „Ik vind het heel mooi om oudere mensen te helpen”, zegt de 31-jarige Syrische, die in 2018 naar Nederland vluchtte.

Hoorn - Ze wonen duizenden kilometers bij elkaar vandaan. Maar de ouders van Marsail Alshiple Azzam, waar ze zo’n sterke band mee heeft, zijn nooit uit haar gedachten. „Ik stel mezelf steeds de vraag hoe ik zou willen dat mijn vader en moeder geholpen worden, als zij wat ouder zijn”, vertelt ze. „En zo probeer ik dat dan ook te doen.” Als inwoonster van Hoorn kan Marsail het op de fiets af. Eén dag in de week krijgt ze les op het Horizon College, de rest van de tijd zet Lindendael haar in als zorgmedewerkster. Bij de Omringlocatie aan de Koepoortsweg liep ze in het eerste jaar van de opleiding ook al stage.

Goede kans

„Ik ben in april 2018 naar Nederland gekomen”, vertelt Marsail. „Na de inburgeringscursus wilde ik meteen gaan werken of studeren en toen vertelden ze me bij WerkSaam over dit project. Omdat ik graag de taal wil leren en meer wil weten over de Nederlandse cultuur leek me dat een goede kans. Zo kan ik echt  onderdeel uitmaken van de maatschappij. Dat vind ik belangrijk, ook voor als ik straks misschien kinderen krijg.” Makkelijk was het niet voor de Syrische, die in haar thuisland afgestudeerd is als vertaler Engels-Arabisch. „Heel druk”, vat ze met een glimlach kort samen. „En alles was nieuw. Voor het eerst bij mijn familie vandaan, een nieuw land, een nieuwe cultuur, een nieuwe taal. En de opleiding, niveau 3, vind ik ook niet makkelijk. Je moet erg veel leren. En het is pas mijn eerste werkervaring.”

Supertrots

Ze was bovendien net herenigd met haar man, die ze vijf jaar lang niet had gezien. „Hij was, toen ik nog studeerde, naar Turkije gevlucht. Pas in Nederland, waar hij zes maanden voor mij naartoe gekomen is, konden we samen zijn. We zien elkaar door mijn wisselende diensten nu alleen weinig. Maar hij steunt me heel erg. Hij is supertrots op me.” De eerste keer stagelopen bij Lindendael weet ze zich nog goed te herinneren. „Dat was heel spannend. Om met de ouderen te praten en met collega’s. Je moetje heel goed concentreren. Als ik thuiskwam, was ik helemaal kapot. Lichamelijk is het voor mij niet zo zwaar, maar geestelijk wel. Veel oudere mensen spreken Westfries. Of ze gebruiken bepaalde uitdrukkingen. Dat is moeilijk. Maar je spreekt niet alleen met een taal. Ook met emotie. Of met gebaren. Als je respect en liefde voor iemand hebt, spreekt dat ook.”

''Je spreekt niet alleen met een taal, ook met liefde en emotie''

Geduld

„Ik heb een goede relatie met de ouderen”, vervolgt ze. „Ik ben rustig. En heb geduld. Ik schreeuw nooit en praat weinig. Een voordeel is - denk ik - dat wij als anderstaligen wat sensitiever zijn. Onze familie is heel belangrijk.” Wat Marsail (’Op het werk noemen ze me Marcella, dat is makkelijker’) tot nu toe geleerd heeft? „Heb je even”, vraagt ze met een lach. „Heel veel. Mijn taal is gegroeid. En ik heb ook veel over Nederland geleerd. Tijdens de feestdagen deed ik niks. Dan voelde ik me best eenzaam. Op mijn werkplek was alles versierd en deden ze allemaal leuke dingen. Dat vond ik prachtig. Ik heb besloten om dat voortaan tijdens de kerstdagen ook te doen. Dat geeft een fijn gevoel.”

Balans

In de zorg heeft ze het naar haar zin. „Het is druk en kost geestelijk veel energie. Als je iemand goed kent en diegene overlijdt of er gaat iets niet goed, is dat moeilijk. Veel nieuwkomers vinden dat heel zwaar en een paar zijn daardoor ook met de opleiding gestopt. Daar moet je een balans in zien te vinden. Dat is niet makkelijk. Maar ik vind het heel mooi om mensen te helpen. En naar ze luisteren.” Of ze het Westfries al verstaat? Marsail lacht. „Sommige woorden wel. Niet vloeiend, maar ik kan iedereen redelijk goed begrijpen.” 

Foto: De uit Syrië gevluchte Marsail aan het werk in Lindendael.  (Foto: Marcel Rob)

De uit Syrië gevluchte Marsail aan het werk in Lindendael. ,,Ik vind het heel mooi om mensen te helpen. En naar ze te luisteren.''
(Foto: Marcel Rob)

Hossam Hashish nu zelf in de schoolbanken

Obdam - In zijn thuisland was hij aardrijkskundedocent in het middelbaar onderwijs. Nu zit Hossam Hashish (34) zelf weer in de schoolbanken. Hij volgt via WerkSaam de opleiding Helpende/Verzorgende IG in de ouderenzorg. 

Hij moet af en toe nog zoeken naar woorden. Maar zenuwachtig wordt Hossam Hashish daar niet van.,, Het gaat elke week een beetje beter”, vertelt hij. Vanaf het moment dat hij drie jaar geleden vanuit Syrië naar Nederland kwam is Hossam, getrouwd en vader van een zoontje van vijf, al bezig om het Nederlands onder de knie te krijgen. En nu is daar een extra uitdaging bij gekomen. 

Ingewikkeld

,,In de anatomielessen krijg je veel nieuwe woorden. Lang en ingewikkeld. Die zijn in het Arabisch al moeilijk. Dus ik moet veel leren en oefenen.” Dat was hij in zijn thuisland wel gewend. ,,Ik heb bijna tien jaar gestudeerd, ook aan de universiteit. Ik werkte voordat ik hiernaar toe kwam als aardrijkskundeleraar en was ook vier jaar hoofd van de school. Nu begin ik weer helemaal opnieuw.”

Stage

Begin februari is hij met een groep andere nieuwkomers gestart met de opleiding op het Horizon College. En een dag in de week loopt Hossam, die in Syrië bij de vrijwillige brandweer zat, stage. Dat doethij bij Omringlocatie Snijdersveld in Obdam. ,,Vijf minuten lopen bij mijn huis vandaan. Het gaat goed”, vertelt hij. ,,Ik help met veel dingen en ga met de ouderen wandelen. Of we doen een spelletje. Domino hebben we laatst gedaan. Heel leuk. Het is een mooie baan.” 

Hossam krijgt les op het Horizon College. Rechts Rachida Chakir van WerkSaam.
(Foto: Marcel Rob)

WerkSaam trok stoute schoenen aan en gaf vluchtelingen kans

Hoorn  - Ze raakt er zelf niet over uitgepraat. En als een van de deelnemers aan het woord is, glimmen haar ogen van trots. ,,Ik ben zo blij dat we dit hebben  ingezet”, zegt Rachida Chakir van WerkSaam over het project waarbij nieuwkomers en vluchtelingen in drie jaar tijd worden opgeleid tot zorgmedewerker.

Het is ’haar kindje’. En dat maakt nu grote stappen. Onlangs is een tweede groep studenten aan de opleiding begonnen, waarbij ze na een eerste jaar BOL (Beroeps Opleidende Leerweg) in het tweede jaar (op basis van de Beroepsbegeleidende Leerweg) een contract bij de werkgever krijgen. Daarnaast krijgt WerkSaam na het winnen van de Cedris Waarderingsprijs aanvragen uit andere gemeenten en van andere gemeenten en van andere werkgevers om mee te doen.

Waarderingsprijs gaf traject van WerkSaam een boost

Job Cohen

Opeens kreeg Rachida Chakir, jobcoach Nieuwkomers bij WerkSaam, eind vorig jaar Job Cohen aan de telefoon. Even hield ze hem, thuis midden in een stressvolle verbouwing, voor een stukadoor die haar misschien uit de brand zou helpen. Maar het was toch echt de voormalige burgemeester van Amsterdam. Hij belde als juryvoorzitter van de Cedris Waarderingsprijs en vertelde dat WerkSaam deze onderscheiding had gewonnen, ’voor bijzondere initiatieven die zich op een innovatieve manier inzetten om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aan het werk te helpen’. ,,Ik wilde heel graag weten waarom ze voor ons gekozen hadden”,vertelt Rachida. ,,Job Cohen zei dat het onder meer was omdat dit traject, op een ongedwongen manier, bijdraagt aan integratie, arbeidsparticipatie en een oplossing van de zorgvraag. En dat is juist ook waarom we dit doen.”

Aanvankelijk stond WerkSaam alleen in het enthousiasme voor de Opleiding Verzorgende IGvoor anderstaligen, die tot stand gekomen is in  samenwerking met Omring, het Horizon College en Fiolet Taaltrainingen en in februari 2020 van start ging. ,,Het was heel moeilijk om een werkgever
te vinden die dit wilde. Daarom zijn we ook zo blij met Omring. Er komt heel veel bij kijken. Stagebegeleiders moeten bijvoorbeeld ook geduld hebben omdat het om anderstaligen gaat. Het Horizon College heeft daar ook een belangrijke rol in gespeeld. Samen hebben we gekeken hoe we
het konden aanpakken.” En dat is dus goed gelukt. Na de toekenning van de Cedris Waarderingsprijs is er meer interesse gekomen voor het project. ,,Wij hebben destijds de stoute schoenen aangetrokken. Anderen dachten dat het niet zou lukken, maar wij geloven in kansen voor mensen. Als je het juiste traject inzet, gaat zoiets lukken. En nu staan ook andere gemeenten ervoor open. Werkom, het sociale werkleerbedrijf van Purmerend en Zaanstad,heeft ons benaderd. En Hollands Kroon doet mee. Daarnaast zijn er na het winnen van de prijs andere werkgevers naar ons toegekomen. Berend Botje bijvoorbeeld. Hen gaan we ook helpen om aan personeel te komen en tegelijk vluchtelingen een kans te geven.” Als groot voordeel van de zorgopleiding noemt Rachida de duurzame uitstroom. ,,Je voorkomt, zoals wij het noemen, draaideurklanten. Je wilt ook dat mensen groeien en zich ontwikkelen. Vanuit een uitkeringssituatie naar de kern van de maatschappij. Dat maakt dit mogelijk.” 

''Meer gemeenten en werkgevers haken nu aan''

 

Uit: Noordhollands Dagblad, 18 februari 2022

Wilt u teruggebeld worden?
Vul uw gegevens in en u wordt zo snel mogelijk teruggebeld.