Reportage: Jos en Rob houden toezicht bij station
’Een tip? Dat ze fiets op slot moeten zetten’
Ze vallen meteen op, met hun felgele jassen. En ook als Jos van Galen (61) en Rob van Dijk (55) even niet te zien zijn op het terrein bij station BovenkarspelGrootebroek, houden ze een oogje in het zeil. Vanuit de keet die speciaal voor hen is neergezet.
Hun functieomschrijving staat in grote letters op de achterkant van hun werkoutfit. Maar daar hoeven ze eigenlijk nooit meer iemand op te wijzen. De meeste treinreizigers weten inmiddels dat Jos van Galen en Rob van Dijk toezicht houden bij de fietsenstalling op het station in Bovenkarspel. ,,En dat wordt erg gewaardeerd”, aldus de twee medewerkers van WerkSaam.
Diefstal en vernielingen. Het was schering en inslag op het station Bovenkarspel-Grootebroek. En dus besloot de gemeente Stede Broec dat er, naast de camera’s die er al hangen, extra toezicht moest komen. Om dat te bewerkstelligen werden de handen ineengeslagen met WerkSaam.
De organisatie die mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt op weg naar werk helpt, ging op zoek naar gegadigden voor de functie van toezichthouder bij de fietsenstalling. Die werden gevonden in de groenploeg, waar Jos van Galen en Rob van Dijk meteen hun hand opstaken. ,,Het is weer een nieuwe uitdaging”, vertelt eerstgenoemde. ,,Dat moet je af en toe hebben in je werk.” Ook Rob zag het wel zitten. ,,Je bent met z’n tweeën”, zegt hij. ,,Dat sprak mij wel aan. Mooi rustig. En lekker buiten.”
Rob van Dijk (links) en Jos van Galen: ,,Mensen waarderen dat we er zijn. Dat begin je nu echt te merken.”
Foto: Jaap van der Pijll
Acht uur
Ze beginnen ’s ochtends om acht uur. ,,Dan lopen we eerst een paar keer rond”, legt Rob uit. ,,Ook om te kijken of bepaalde fietsen al weg zijn. Sommige stonden er al toen wij hier begin december begonnen. Met lekke banden of een stuk stuur. We hopen dat de gemeente ze binnenkort besluit weg te halen, zodat er weer wat meer ruimte komt.”
De twee toezichthouders, zo vult teamleider Paul Renema van WerkSaam aan, houden de omgeving van de fietsenstalling ook een beetje schoon. ,,En ze helpen mensen die niet weten hoe de kaartjesautomaat werkt.”
Jos knikt. ,,Ook wijzen we reizigers erop dat ze hun fiets in de stalling moeten zetten, niet ernaast. Mensen waarderen dat je er bent. Dat begin je nu echt te merken.”
Afstappen
En, voegt hij met een grijns toe, de felgele jassen die de twee vaste krachten dragen schrikken af. ,,In de pauze lopen we wel eens over de markt en dan zie je mensen op plekken waar je niet mag fietsen ook snel afstappen. Alsof wij ze anders een bekeuring zouden geven.”
Zijn maatje Rob glimlacht. ,,In het begin werd er nog vaak gevraagd wat we aan het doen waren. Dan wees ik op mijn rug.” ’Fietsenstalling toezichthouder’, staat daar in grote zwarte letters. ,,Nu weten de meesten het wel. En worden we vriendelijk begroet. Vooral een hoop oudere mensen spreken ons aan. Zij voelen zich een stuk veiliger als wij er zijn.”
De in Grootebroek neergestreken Amsterdammer wijst naar de keet die schuin tegenover de Primera is neergezet. Van daaruit houden de twee, als ze niet tussen de fietsen lopen, een oogje in het zeil. ,,We houden allebei een kant in de gaten. En als we iets niet vertrouwen gaan we naar buiten en lopen we een beetje rond. Dat is vaak al genoeg. Van de Primera krijgen we ook complimenten. Zij zien minder hangjongeren.”
Cijfers
Of hun aanwezigheid daadwerkelijk invloed heeft op het aantal vernielingen en diefstallen is niet bekend. ,,Daar hebben we nog geen cijfers van”, aldus Paul Renema. ,,Maar dat mensen het fijn vinden dat er op hun bezittingen gelet wordt is al heel mooi. We hopen dat we de toezichthouders er, in samenwerking met de plaatselijke middenstand, nog wat taken bij kunnen geven. Flyeren bijvoorbeeld.
” Of Jos en Rob nog tips hebben voor treinreizigers in Bovenkarspel? ,,Dat ze hun fiets op slot moeten zetten”, zijn ze het meteen met elkaar eens. Want dat wordt volgens de twee mannen met de regelmaat van de klok vergeten. ,,Dan hangen we een briefje aan de bel”, zegt Rob. ,,Dat ze hun sleutel in de keet kunnen ophalen. Wordt ook weer gewaardeerd.”